Bevallingsverhaal van Melanie, Dennis en Xem

Op 07 juli 2022 maakt jij ons veel te vroeg papa en mama. Je werd geboren met 34 weken en één dag.

Ik moest om 07:00 uur plassen, stapte uit bed en toen braken mijn vliezen. Ik ben toch maar even op de wc gaan zitten, en heb de verloskundige gebeld. We mochten meteen langskomen. Er werd wel gezegd dat we toch maar al onze spullen alvast moesten meenemen. ‘Oh nog even een boterham eten’ en ‘Ohja nog even de kat eten en vers water geven’ schoot er door mijn hoofd. Dit heb ik dan ook nog allemaal even gedaan terwijl de auto werd ingeladen.

Net voor vertrek weer even op de wc gaan zitten want ik had geen idee hoe of wat. Om 08:00 uur kwamen we aan bij het ziekenhuis. Ik liep naar binnen dat ging nog prima. Dat bleek van korte duur, want eenmaal op de afdeling ging het toch wel heel erg snel. Wat er allemaal precies is gebeurd, dat kan ik niet echt navertellen. Wat ik nog wel heel goed weet is dat we erg warm werden ontvangen. Ik werd op dat moment echt geleefd en liet mijn lichaam doen wat het op dat moment moest doen. Het vrouwenlichaam kan dit, dus luister naar je lichaam powervrouwen!

Om 10:00 uur zijn wij trotse ouders geworden van een zoon! Maar dan begint het eigenlijk pas. Je bent zes weken te vroeg geboren, dus wat er op dat moment allemaal op je afkomt is onbeschrijfelijk. Je wordt opnieuw geleefd. Ik lag vervolgens ruim twee weken in het ziekenhuis. Van kraamzorg en lekker thuis genieten van je kraamperiode is geen sprake. In plaats daarvan krijg je een couveuse, een infuus, een blauwe lamp en noem het allemaal maar op. Maar jongen wat was jij een vechter!

In het ziekenhuis zelf werden wij wel goed verwend en kwamen niks te kort. Wat een schatten werken daar allemaal zeg! Je krijgt na zo’n lange periode in het ziekenhuis toch een band met het lieve personeel. De gesprekken gingen niet alleen maar over het infuus of de couveuse, maar ook werd ook echt naar mij gekeken. Ze zorgden ervoor dat ik voldoende rustte en weer op kracht kon komen.

Ik geniet van jou, van ons en van ons gezin, en dat is het belangrijkste! En jij, jij die het super goed doet. In iedere traan van verdriet glinstert een mooie herinnering. Wij zijn trots op jou kleine vechter!